Kıraathane Kitapları

Linda Boström Knausgård: Dilden çıkmak

Helios Felaketi ve Amerika'ya Hoş Geldiniz romanları konusunda şair-yazar Asuman Susam, K24'te kapsamlı bir kritik yazdı:

"Dünyaya ve insanlığa ilişkin büyük durumların, soruların içinden hareket eden bir yazar değil Boström. Minör bir alanda, sadelik ve yalınlıkla açıyor sorularını. Yazarın çağrışımlara açık, sezgilerini dinleyerek akan yazma stili kurduğu olayların akışında, kahramanlarında da hissediliyor. Yalnızca kahramanlar değil, yazar da kırılgan ve naif. Berrak, şeffaf, açık."

Ray Loriga

Teslimiyet’in 2017’de en önemli İspanyolca edebiyat ödüllerinden biri olan Alfaguara Ödülü’ne layık görülmesi, Ray Loriga’nın başına epey bir bela açtı. Alıştığı hayatı biraz olsun terk etmek zorunda kaldı. Mesela en basitinden bir cep telefonu satın alarak ulaşılabilir olması gerekti.

Linda Boström Knausgård

İlk başta bir “roman” karakteriydi bizim için. Yazarlığını sonradan keşfettik. Eski kocası, üç çocuğunun babası Norveçli yazar Karl Ove Knausgaard malum altı ciltlik otobiyografik romanı Kavgam ile edebiyat dünyasında fırtına estirdi. O kitapların Linda’sı, Karl Ove’nin ilk görüşte elinde tuttuğu her şeyi düşürüverecek kadar etkilendiği genç bir İsveçli yazardı. Karl Ove’nin ilk teklifini reddetti ve müstakbel eşinin yüzünü kırık camlarla çizip kanatmasına sebep oldu. Sonra öpüştüler, hayat durdu. Sonra büyük aşk, evlilik, genişleyen bir aile. Sonra büyük kavgalar, sonra daha büyük kavgalar. Karl Ove muhtelif aile sırlarını hiç sakınmaksızın ortaya dökerken, Linda ne yapıyor, ne hissediyordu acaba? 2015’te, Kavgam’ın birbiri ardından dünya dillerine çevrildiği bir ortamda, “Dünyanın en boşboğaz adamıyla evlenmişim” diyecekti. Sonra boşandılar.

Pierre Michon

Siyah-beyaz bir fotoğraf. Pierre Michon (Châtelus-le-Marcheix, 1945), yüzünde belki de durumun ironisini ele veren muzip bir tebessümle bakıyordu kameraya. Portre fotoğrafçısı Jean-Luc Bertini’nin karşısında düşüncelere dalmış görünüyor. Bir portre sanatçısı, hele ki çok sayıda yazarın hikâyesini anlattığı Kralın Bedenleri (Corps Du Roi) adlı kitabında perdeyi açan biyografiyi bir portre fotoğrafçısı üzerinden kurgulamış bir yazar olarak bu kez poz verme sırası onda. Bir gün de kendi biyografisini, objektifinden Gérard Depardieu’ler, Edgar Morin’ler geçen Bertini üzerinden ele alacak tereciye tere satma meraklısı biri çıkar mı acaba?

Olivier Remaud

Aslında çok karmaşık değil. Olivier Remaud, felsefeci (filozof, feylesof). Genç bir felsefeci (yani 50 yaş üstü!). Felsefeciyi kimi zaman Türkçe “düşünür” sözcüğü ile karşılar olduk, oysa, doğrusu, “düşünceyi düşünen ve bunu seven kişi” olmalı. Remaud da onlardan. Felsefe ya da fikirler tarihçisi değil. Çünkü artık, deniyor ki, filozof, kalmadı; yapılan, felsefe tarihidir, felsefe değil.

Francine Prose

“Dobra, huysuz ve ekseriya çok eğlenceli; işlerini ciddiye aldığını iddia eden bütün yazarlar için vazgeçilmez bir kitap bu.” Bir Yazar Gibi Okumak konusunda yayımladığı eleştiri yazısının başına bu cümleyi çıkarmıştı The Guardian.

Helios Felaketi

Linda Boström Knausgård

Tanrılarla insanlar, akıllılık ve delilik, yeryüzü ve ahiret, babalar ve kızları üzerine olağanüstü bir hikâye. Çağdaş bir mitos. On iki yaşındaki Anna Bergström, tanrıça Athena gibi babasının kafasından doğuyor, doğar doğmaz da ayrı düşüyor babasından.

Bir Yazar Gibi Okumak

Francine Prose

"Eyyy kitap yazmak isteyen fani; birinci görevin kitap okumaktır" deyip muhatabına kabarık bir liste sunmakla yetinebilirdi. Yetinmiyor. Yazarak ölümsüzleşmiş yazarların izinde, neyi nasıl yazdıklarını çözerek okumayı öğretiyor bu kitap.

Dört Duvar

Vangelis Hacıyanidis

Bu bir bal hikâyesi. Ama bildiğimiz ballardan değil. Efsane, dillere destan, tanrılara layık bir bal. Herkesin imrendiği, peşinde olduğu bir gizli tarif, özel bir çiçek karışımından elde ediliyor.

Üreticisi inatçı, yalnız bir adam. Yanına yardımcı aldığı kadın bir kaçak, minik kızını kimden doğurduğu meçhul.

Sonuçta bir ensest hikâyesi, birkaç acı aşk hikâyesinin karışımı.

Kralın Bedenleri

Pierre Michon

Kral bu, ebediyet varken tek bir ölümlü bedenle niye yetinsin. Boşuna mı “kral öldü, yaşasın kral” demişler? İşte bu ölümsüz olan, kralın ikinci bedenidir.

Peki, yazarların eserleri de ölümsüz değil midir? Öyleyse, Michon’a göre, onların da iki bedeni olmalıdır.